ای عزیز(نامه ی سیزدهم)...

 عزیز من! 

 زندگی مشترک را نمی توان یک بار به خطر انداخت،و باز انتظار  

داشت که شکل و محتوایی همچون روزگاران قبل از خطر داشته باشد. 

 چیزی،قطعاً خراب خواهد شد 

 چیزی فرو خواهد ریخت 

 چیزی دگرگون خواهد شد  

 چیزی - به عظمت حرمت - که بازسازی و ترمیم آن بسی دشوارتر 

از ساختن چیزی تازه است... 

 کاسه ی بلور را نمی توان یک بار از دست رها کرد،بر زمین انداخت، 

لگدمال کرد،و باز انتظار داشت که همان کاسه ی بلورین روز اول باشد. 

 من،ممنون آنم که تو،هرگز،در سخت ترین شرایط و دشوارترین مسیر، 

این کاسه ی نازک تن زودشکن بلورین را از دستهای خویش جدا نکردی... . 

                                                                                     نادر ابراهیمی 

 *برای دونستن بیشتر از نادر ابراهیمی,اینجا کلیک کنین.

 *برای خوندن نامه های قبلی,کافیه عنوان "ای عزیز..." رو در وب جستجو

کنید. 

 *اول راهنمایی بودم که اولین رمان زندگیم رو خوندم!رمانی خارجی.بعد از

هشتمین رمان خارجی بود که اول بار رمانی ایرانی به دلم نشست!

از مرحوم نادری(متاسفانه هر چی فک کردم اسمش یادم نیومد که این جا

بنویسم!)

 *و این شد سرآغاز آشنایی من با رمان های ایرانی!

 *این چهل نامه ی مرحوم ابراهیمی به همسرش,هر نامه ش,خودش کتابی

جداگونه ست و قابل تدریس در دانشگاه! 

 *در مورد مطلب "مرد که گریه نمی کنه!..." حتما نظر بذارید!