اشک هایم...

 اشک در چشم هایم حلقه می زند,او اشک هایم را نمی بیند;افتخار 

دیدنشان را به او نمی دهم,اشک ها را فرو می خورم و در آشپزخانه, 

جایی که مادر منتظرم است,فرو می ریزم.مادر در آغوشم می گیرد و 

مثل بچه ای خردسال -که دیگر نیستم- ,مرا به سینه اش می فشارد. 

دلداری های قبلی اش را بیشتر دوست داشتم,زمانی که موهایش بلند 

بود با این حرکتش برای در آغوش گرفتن من,موهایش مثل آبی تازه و 

خنک روی صورتم می ریخت. 

                                                                                    کریستین بوبن 

                                                                                        دیوانه وار 

 *برای دونستن بیشتر از کریستین,اینجا کلیک کنین. 

 *اگه روزی روزگاری من دیوونه شدم,بدونین این کتاب دوست ناباب 

من بوده! 

 *دیوونه ی سبک نوشتنش شدم!"افتخار دیدنشان ..." رو که تو متن 

ببینی به خوبی می تونی متوجه منظور نویسنده بشی,حتی اگه از 

موضوع داستان بی اطلاع باشی! 

 *سعی می کنم هر چند روز,یه مطلب رو به این کتاب اختصاص بدم. 

 *تو ایران به اسم دیوانه بازی هم چاپ شده. 

 *در مورد مطلب "لایق عشق!..." حتما نظر بذارین.مرسی.