با هر چه روزگار به من داد
با هر چه روزگار گرفت از من
مثل شبی دراز
در شط پاک زمزمه خویش می روم.
منوچهر آتشی
*برای دونستن بیشتر از منوچهر آتشی,اینجا کلیک کنین.
*شعر نی لبک ایشون رو خیلی دوست دارم.
*با شعر نی لبک,به ایشون علاقه مند شدم.
*و عجیب شباهت هست بین شعر نی لبک ایشون و شعری با
همین موضوع از دکتر شریعتی!
*تلخی اشعار ایشون,درسته که تلخه,ولی باور پذیره و به دل می شینه.
*اولین عکس ها از لیلا حاتمی رو در جشنواره ی کن(به عنوان یکی از
اعضای هیات داوران),اینجا ببینین.افتخاری دیگر برای سینمای مستقل
ایران.
*در مورد مطلب "سرخ می شم!..." حتما نظر بذارین.مرسی.
من حرف میزنم . . .
اما ؛
حرفم را نمی زنم . . .
+چقدر قشنگ بود...
تقدیم به شما
عشق گاهی می تواند بیش از اینها ساده باشد
میتواند با تو در این بیت ها رخ داده باشد
عشق شکل ناشناسی در خیابان شلوغی
می تواند ناگهانی اتفاق افتاده باشد
روبه رویم می نشینی و برای با تو بودن
فکر کن یک استکان چای هم آماده باشد
جمع شعر و شور و گاهی نیتی بر فال حافظ
عشق باید بیش از اینها با تو فوق العاده باشد
فکر کن پای پیاده، شانه به شانه کنارم -
باشی و در پیش روی ما فقط یک جاده باشد
پستچی ها حال من را خوب می فهمند وقتی
باد حتی یک نشانی از تو نفرستاده باشد