اما عاشق بمیرم!...

گریستم،اشک تنها تسلی بخش من 

و لب فرو بستم،بی هیچ شکوه ای 

روحم غرق در سیاهی اندوه 

و پنهان در ژرفنای شادمانی تلخ خود 

مرا بر رویای رفته ی زندگانیم دریغی نیست 

فنا شو در تاریکی،ای روح عریان! 

که من،تنها به تاوان عشق خویش می اندیشم 

پس بگذار بمیرم,اما عاشق بمیرم! 

                                                                               الکساندر پوشکین 

 *برای دونستن بیشتر از الکساندر,اینجا کلیک کنین. 

 *گاهی وقتا باید انقد وجودش رو داشته باشی که وقتی احساس 

می کنی نمی تونی عشق بدی,لااقل اونو آزاد بذاری که عشق  

واقعیشو پیدا کنه! 

 *بعضی هامون نه بلدیم عشق بدیم و نه اجازه ی عاشق شدن رو به 

عشقمون می دیم! 

 *این حصاری که به وجود می یاریم و این پرو بال چیدن,وقتی که 

خودمون نه پرواز می کنیم و نه اجازه ی پرواز,فاجعه ست!  

 *در مورد مطلب "دادا فحش بده!..." حتما نظر بذارید.