زندگی گاهی بسیار طمع کار است.مردم روزها,هفته ها,ماه ها
و سال ها را پشت سر می گذارند,بدون این که احساس تازه ای
داشته باشند.با این حال به محض اینکه دری گشوده شود ...,یک
بهمن بزرگ وارد محوطه می شود.در یک لحظه,چیزی برای آنها بر
جای نمی ماند و در لحظاتی بعد,بیشتر از آنچه انتظار می رود,دارند.
پائولو کوئلیو
یازده دقیقه
*برای دونستن بیشتر از پائولو,اینجا کلیک کنین.
*اگه چند نفر تاثیرگذار در زندگی مو بخوام اسم ببرم,یکیش
پائولوست!جدی می گم!
*کتاب یازده دقیقه در مورد دختری که یه روز رجوع می کنه به
گذشته و به خودش می گه:شاید اگه اون روز(زمان کودکی) سر
کلاس,وقتی پسری که خیلی منو دوس داشت,و پشت سرم نشسته
بود و ازم مداد خواست(بهونه ای برای شروع رابطه!),اگه بهش توجه
می کردم,و برمی گشتم و بهش مداد می دادم,الان مسیر زندگیم
هم عوض شده بود!
*من عادت ندارم الکی کتابی رو معرفی کنم!اونم من,با این سخت
پسندی که دارم!یازده دقیقه و زهیر رو حتما بخونین.
*دنیای پائولو,خواسته یا ناخواسته,با عرفان شرق,گره خورده.
*اولین کتابی که از پائولو خوندم,اول راهنمایی بودم.کتابی با نام
کیمیاگر.تنها کتاب پائولو که سبک روایت قصه گونه داره.
*در مورد مطلب "حسی که یک ساله شد!..." حتما نظر بذارید.
زندگی طمع کار و غیر قابل پیش بینـــی ست !
آره به نظر منم دقیقا همینطوره
گاهی یک تلنگر لازمه
سلام مهربون
قشنگ بود
تو این ذهن غبار آلود ازت تصویر روشن نیست
دارم سعی می کنم اما نگاهی از تو با من نیست
تمومه دغدغم اینه که دفن شه با من احساسم
بگن این عاشقت بوده بگی من که نمیشناسم